Mosselen op tafel, zomer voorbij?
Door Isaac,
De mosselen stromen in plankton-achtige getalen de markt op. Kakelvers van de mosselvelden liggen ze volop te glimmen bij de visboer en foodbloggers strooien met recepten voor deze geschaalde vrienden. Het is duidelijk: het mosselseizoen is in volle gang.
Smaken op het bord en in het glas
De mossel is de moeilijkste niet. Wat je smaak ook is, er is een mosselrecept dat bij je past. Klassiek gekookt in witte wijn met ui, bleekselderij, wortel en venkel – eventueel met een lekker likje room – of op z'n Spaans met chorizo of aioli. De mossel plooit zich moeiteloos. Liever meer pit? Kies dan gember, kokosmelk en rode pepers voor een vlammende Thaise mosselpan. De variaties zijn bijna net zo talrijk als de mosselen zelf.
Wijntje erbij? Zeker! En hoewel passende wijnen ook talrijk zijn, blijven we in het glas meer honkvast: Muscadet. De bescheiden held uit de Pays Nantais van de Melon-de-bourgognedruif die zich altijd in nederige dienst van een gerecht stelt en zelden de spotlight pakt. Het is wel dé wijn bij mosselen. De ingetogen geur met wit fruit en bloesem met een hint van een zilte zeebries. De minerale, frisse smaak waarin de fossiele herinnering aan schaal- en schelpdieren is opgelost. Zij vonden miljoenen jaren geleden hun zeegraf waar nu de wijngaarden glooien.
Zomerse winterkost
Als je even mosselzwart denkt, dan weet je helaas wat de start van het mosselseizoen óók betekent: de zomer is binnenkort voorbij. Tja, wat men makkelijk vergeet, is dat vele vissoorten en schaal- en schelpdieren vanaf de zomer en met name in de herfst en winter te verkrijgen zijn. Of in ieder geval het beste smaken. Oesters, Hollandse garnalen, langoustines; heerlijk in de zomer, toch? Maar eigenlijk is het winterkost.
Dus ook de mossel. Je kan treuren dat vanaf nu de temperaturen dalen. Dat de zon straks niet meer boven de nok van je buren uitkomt en je constant in de schaduw zit in je veertien tegels tellende stadstuintje. Met een sip gezicht steeds vaker je HEMA-regenpak achter de zomerjasjes vandaan van de kapstok pakken. Of... je kan de mossel zien voor wat het is: een recept voor uitstel van het einde van de zomer.
De smaak van zon en zee
En je weet: van uitstel, komt afstel. De zomer hoeft hier niet te eindigen. Visnetten en draden aan hengels zijn de verlengsnoeren van de zomer. Een tong uit een herfstige Noordzee is lijngevangen zonneschijn. Oesters uit een winterkoude Schelde barsten van die zilte zomersmaak. En elk van die kleine zwarte mosselschelpen is een tijdcapsule van een Endless summer vol vitamine D.
Koester ze, als je de zomer nog geen vaarwel wil zeggen. Ja, ze zijn geweldig met de zon op je bakkes. Maar als je dat onbezorgde zand-tussen-je-tenengevoel nog iets langer vast wil houden, zet je een pan mosselen op tafel. Trek daarbij minimaal één fles Muscadet open. Proef de sappige smaak van het rijke mosselvlees. Laat de wijn zijn zilte, minerale dans op je tong uitvoeren. En geniet.
In gedachten zit je dan zo weer bij die bistro in Bretagne. Of aan dat strand in Galicië. Dat tentje op de Belgische camping aan zee met, naast de mosselpan, dikke frieten en zure mayonaise. Of gewoon thuis aan de hoge tafel in je stadstuintje met een glas Muscadet. Al die herinneringen door een pan met mosselen, heerlijk toch? Daarmee kom je straks de winter wel door.
Proost!
